Në kulmin e krizës pandemike, kur sytë e mendja e njerëzimit ishte kthyer tek figura e mjekut, tek roli i tij ekzaminues e shërrues, humbja e jetës së tyre u ndje thellësisht.
Nuk ka njeri jetë, që të mos ketë patur nevojë për ndihmën e mjekut, qoftë dhe me një këshillë. Por edhe ata janë të vdekshëm, por mision human i zyre, ka qënë e do të mbetet gjithnjë i vlerësuar. Banorët e Maliqit e ndjenë thellë humbjen e jetes se tij, më 27 tetor 2020. Ata do e kujtojnë sot e përgjithmonë doktor Llambin me këto dy fjalë:
“Na shërbeu të gjithëve, dhe “pa u lodhur ditë e natë“.
Ndarja e parakohshme e tij nga jeta na dhembi, sepse ishte njeriu model, i kompletuar, që shërbeu me profesionalizëm e ndjesi të lartë qytetare. Njerëz të tillë janë krenaria e qytetit.
Pavdekësia e emrit të tyre është skalitur me kontribut e sakrifica.
Jeta
Llambi Grabocka
Është fëmija i tretë në familjen e Petraq e Ollgë Grabockës. Ai ka lindur më 21 Mars 1943 në fshatin Vithkuq të rrethit të Korçës në një familje të varfër fshatare me tradita atdhe, liridashëse. Pranvera e atij viti e gjeti fshatin e Vithkuqit mes flakëve të luftës, me shtëpi të shkrumbuar, me arratisjen e njerëzve nëpër male për t’u shpëtuar raprezaljeve të pushtuesit.
Llambi disa muajsh u braktis mes kaçubave, për t’u mos u diktuar nga e qara e tij, edhe u rimorr në rikthim si dëshmi e triumfit të jetës. Gjyshi i tij Josif Grabocka luftoi kunder pushtuesit dhe është shpallur “Dëshmor i Atdheut”. Vlera e jetës ishte për doktorin gjëja më e çmuar, dhe nuk bëri asnjëherë kompromis me antivlerat. Prej trevës ku u rrit ai, trashëgoi testamentin e “djemthve të etur për dituri” të Naum Veqilharxhit.
Në mbarim të ciklit të shkollës fillore, si nxenës i dalluar do e festonte Vitin e Ri 1953 në Pallatin e Brigadave, dhe më pas, do të fillonte shkollën e mesme mjekësore në Tiranë.
Fillimet e punës si ndihmës mjek datohen në zonën e Kamenicës, Oparit dhe Lekasit, duke u ndodhur afër njerëzve në nevojë e shërbyer ne te gjitha specialitetet. Me një përvoje e praktik të mirë pune në vitin 1970, filloi fakultetin e mjekësisë, deri ne vitin 1976, kur diplomohet mjek.
Llambi Grabocka ka qënë një nxënës i shkëlqyer, dhe një student ekselent, duke mbaruar fakultetin e mjekësisë me rezultate shumë të larta.
Fillimisht si mjek punoi në Podgorie,1976, dhe në vitin 1979 transferohet mjek në qytetin e Maliqit e punoi për tre dekada deri sa doli në pension si mjek pathollog i familjes. Kjo i dha mundesi të ndiqte në tre breza qytetarët për të cilët nuk kurseu asgjë nga jeta e tij, dijet, kohën e respektin.
Llambi ishte një familjar shëmbullor së bashku me bashkëshorten, Zhuljeta, punuan e drejtuan dy institucione të rëndësishme në qytetin tonë, Qendrën shëndetsore e shkollën e mesme. Dhe për dy djemtë e tyre, Josif e Eni, ai punoi me devotshmëri në edukimin e tyre. Familja për të ishte e shënjtë. Edhe si qytetar shquhej për modesti e marrëdhënie të shkëlqyera me njerëzit.
Llambi si mjek ka qënë në kontakt me të reja e shkencës mjekësore. Në janar te vitit 1980, nga Presidiumi i Kuvendit Popullor të Shqipërisë i jepet medalja “Për shërbim të mirë popullit”
I përgjegjshëm në punën e tij. I saktë në përcaktimin e diagnozës pa shumë analiza dhe ekzaminime doktor Llambi i takon plejades së stetoskopit e gjurmimit të dhimbjes. Ai nuk toleronte në asgjë simtomë, u qëndronte pranë njerëzve në dinamikën e sëmundjes. Llambi ishte i lidhur shumë me qytetin e Maliqit, edhe nuk donte të ndahej prej tij, po aq e donin edhe njerëzit e të gjitha shtresave te qytetit e të fshatit te cilët sot festojnë për këtë titull të lartë e plotësisht të merituar. Llambi Grabocka kishte skalitur në zemrën e gjithkujt, dashuri e respekt.
Llambi, si kryetar i Këshillit të Bashkisë në vitet 1992-1996, punoi me drejtësi e dha vizion për të mos prishur e shkatërruar asnjë gjë nga ato ishin arritur, dhe për të ndërtuar një jetë demokratike pa shumë dëme e kosto sociale.
Jeta e Llambit mund të përmblidhet vetëm me dy fjalë – Humanizëm për njerëzit dhe jo kompromis me të keqen!
Qofsh përherë i nderuar dr. Llambi Grabocka!