Përtej shumë kontributeve të tij dhe familjes, në filantropi, emancipimin shoqëror të shqiptarëve, në shkrime e përkthime të shumta, memoria kolektive e Korçës e ka gdhendur emrin e Loni Llogorit edhe për një fakt tjetër të bukur: si autorin e tesktit të këngës së drenovares, që prej rreth një shekulli vijon të këndohet kudo ku gjenden korçarët.
Por kush është Loni Logori?
Loni Logori lindi në vitin 1871 në Korçë (atëherë në Vilajetin e Manastirit, Perandoria Osmane). Ai emigroi në Egjipt në moshën 13 vjeçare, ku u diplomua në një shkollë franceze Lycée Français d’Alexandrie. Ai arriti të ketë kontakte me komunitetin e emigrantëve shqiptar në Bukuresht, Stamboll, Itali dhe Bruksel.
Në vitin 1909, ai përfaqësoi Egjiptin në Kongresin e Elbasanit, ku u vendosën themelet e arsimit shqiptar. Ai jetoi në Egjipt për gjysmën e jetës së tij. Në vitin 1929, ai shkoi në Shqipëri me ftesë të qeverisë shqiptare në atë kohë. Ai e pranoi ftesën dhe shkoi në Durrës, por fatkeqësisht ai vdiq në njëtën vit.
Logori ishte një biznesmen i suksesshëm në Egjipt. Në atë kohë, Egjipti përjetoi një zhvillim të madh ekonomik dhe prosperitet, investime franceze dhe britanike (dmth. Kanali i Suezit), modernizim dhe mundësi për ndërmarrësi. Së bashku me nipin e tij Milo Duçi, ai u shfaq si një lojtar i rëndësishëm në zhvillimin ekonomik të rajonit të Deltës së Egjiptit të drejtuar nga zyra e Lord Cromer. Deri në vitin 1901, ai filloi të punojë me xhaxhain e tij të lidhur mirë Loni Logori në projekte që lidhnin në mënyrë eksplicite interesin komercial të administratës britanike dhe pronarëve të tokave lokale.
Logori ndërtoi pjesën më të madhe të rrjetit të kanaleve në rrethin e Minahut.
Po ashtu, Logori është autor i shumë poezive dhe këngëve lirike në gjuhën shqipe, si “Drenovarja”, “Vemi o vemi”, “Çelu çelu”.
Ai gjithashtu mbuloi tematikën e alternuar si heronjtë kombëtare (këngë për Papa Kristo Negovanin, Spiro Kosturi, etj.). Si përkthyes, ai përktheu komedinë tragjike Le Cid të Pierre Corneille. Logori gjithashtu u përpoq disa herë për të shkruar një himn kombëtar për Shqipërinë.
Në fakt, një nga përpjekjet e para u quajt “Hymni Mbretnor” dhe u gjet në katalogët e Victor Records. U regjistrua më 28 mars 1918, në New York City, interpretuar nga tenori Giuseppe Mauro, ndërsa orkestra u drejtua nga Nathaniel Shilkret, dhe shkrimi nga Logori.