Shtëpia e shkrimtarit të njohur Sterjo Spasse në Prespë, nga një rrënojë prej disa kohësh është kthyer në një muze të cilin duhet ta vizitoni patjetër.
Jo vetëm është tashmë muzeu i parë në zonën e Prespës, por gjithashtu një vend tek i cili mëson pafundësisht rreth autorit dhe veprimtarisë së tij.
Tashmë ky muze rezulton mjaft i viztuar nga vendasit dhectë huajt të cilët për hir të së vërtetës në këtë zonë janë të shumtë. Aty ishte lindur para 106 vjetëve një nga letrarët e parë që romanin shqip e pasuroi me tema e motive të reja dhe që tashmë vepra e tij është muzealizuar me këtë investim.
Veprimtaria letrare e Sterjo Spasses është e shumëllojshme. Shkroi punime pedagogjike, tekste shkollore u mor me përkthime, shkroi artikuj të ndryshëm, monografi, tregime, romane etj. Veprimtaria e tij, sidomos ajo letrare zë fill që nga vitet tridhjetë të shekullit të kaluar.
Kjo ishte një periudhë në të cilën Sterjo Spasse u dallua me krijimet e veta, sidomos në fushën e tregimit dhe atë të romanit.
Botoi katër përmbledhje tregimesh:
- “Kuror rinie” (1934),
- “Në krahët e një femre” (1934),
- “Nusja pa duvak” (1944),
- “Të fala nga fshati” (1958)
Si dhe dhjetë romane:
- “Nga jeta në jetë – Pse!?” më 1935 – që mbahet si kryevepra e tij,
- “Afërdita” (1944),
- “Ata nuk ishin vetëm” (1952),
- “Afërdita përsëri në fshat” (1954),
- “Buzë iqenit” (1965),
- “Zjarre…” (1972),
- “Zgjimi” (1973),
- “Pishtarë” (1975),
- “Ja vdekje ja liri” (1978),
- “Kryengritësit” (1983).
