(1872-1938) Foto e rrallë e Dr. Gjergj Pekmezit (në këmbë majtas) me arkitektin pogradecar Kristo Sotiri (në këmbë djathtas) në vitet 1910. Kjo foto ka qenë pjesë e koleksionit të pasardhëses së Dr. Pekmezit, e të ndjerës Vasilika Pekmezi Monari, e cila ma dërgoi pak kohë para se të ndahej nga jeta. Me dëshirën e saj të madhe që të bëhej publike në ndonjë nga datat përkujtimore.
Më 23 Prill 1872, në Tushemisht të Pogradecit lindi Gjergj Pekmezi, profesori, diplomati, bibliografi dhe albanologu i njohur shqiptar. Në nder të tij katedra e albanologjisë në Universitetin e Vjenës mban emrin “Prof. Dr. Gjerg Pekmezi” (gjermanisht: Georg Pekmezi).
Studimet e para i kreu në Ohër dhe Manastir. Studimet universitare i bëri në Beograd dhe Vjenë, ku u diplomua më 1898 për filozofi dhe filologji. Më 1903 u emërua shef i katedrës së gjuhës shqipe në Universitetin Oriental të Vjenës. Pas një viti themeloi Shoqërinë Kulturore Patriotike “DIJA”. Më 1908 zbulon memorandumin e famshëm të 1878-ës që Vaso Pasha e Sami Frashëri i dërguan Kongresit të Berlinit. Kontribuoi pranë Komisionit Ndërkombëtar të Kufijve duke vërtetuar shqiptarësinë e banorëve në viset jugore kundrejt orekseve dhe synimeve greke.
Punoi si përkthyes pranë këtij komisioni nga vjeshta e 1913 dhe më 1914 u emërua përkthyes i misionit austro-hungarez në Durrës. Më 1916 me pushtim-administrimin austro-hungarez, u emërua kryetar i “Komisisë Letrare të Shkodrës”, ku me Luigj Gurakuqin, Gjergj Fishtën, Ndre Mjedën e patriotë të tjerë bënë punë të mëdha për gjuhën, tekstet dhe shkollën shqipe.
Në vitet 1920-24 emërohet Konsull i Përgjithshëm i Shqipërisë pranë Republikës së Austrisë. Riemërohet në këtë detyrë më 1926-28, vit në të cilën emërohet profesor në Universitetin e Vjenës, Katedra e Gjuhës Shqipe. Këtë detyrë e kreu deri më 24 shkurt 1938, kur ndërroi jetë.