“Një jetë duke punuat llamarinat”, Vaskë Risto mund të cilësohet pa frikë si njeriu i lartësive, lartësitë nuk e trembin aspak, aq sa i duken deja vu në çdo herë që e gjen veteb atje, më e larta në kat të 17-të.
Punon prej më shumë se 23 vitesh si llamarinist. Ky korçar përveçse e ushtron po ruan këtë zanat në zhdukje. Jeton dhe punon duke u përballur hera herës me rrezikun kur rregullon ulluqet e pallateve apo tenda.
“Nuk më merren mend. Është pasioni im është si skenë” thotë Vaska kur e pyet.
23 vite punë kanë bërë që lartësitë me kalimin e viteve të mos i bëjnë më përshtypje. “Kati i 17 për mua është kati i parë, i dytë” thotë ai.
Zanatin e mësoi përmes kunatit të tij që me profesion është inxhinier dhe që prej vitit 2000 ai ka punuar pa pushim në shi e dëborë, sidomos në shi kur problemet me ujin janë të mëdha të gjithë kërkojnë Vaskën.
“Ma ka mësuar kunati nga pasioni por edhe nevoja për para nisa të punoj me të. Punova tre vitr pastaj hapa dyqanin tim. E kam pasion si punën e skenës sepse dikut kam qenë aktor, i kam rënë Shqipërisë anë e mbanë. Nuk bëj dallime punoj në fshat dhe në qytet, mundohem të ndihmoj këdo ” shprehet ai.
Në një qytet si Korça veç Vaskë Ristos ka dhe dy llamarinistë të tjerë, por ai kërkon të mësojë të rinjtë, pasi kanë dhe shanse të punësohen e të paguhen mirë jashtë vendit, por të rinjtë nuk kanë interes.
“Të rinjtë nuk e mësojnë, se kjo punë ka dhe lekë nëse ikën Evropë, në Gjermani etj.
Nuk duan të mësojnë se është i vështirë. Mora një djalë po nuk më erdhi për ta mësuar”.
Familjarët i kërkojnë vazhdimisht të mos punojë, kan merakun e lartësive, por vështirë se Vaska dëgjon në këtë rast.
“Familja dhe fëmijët më thonë të ndaloj. Nuk ndaloj, kur të më ndalojë perëndia, deri sa të më ndalojë perëndia do vijoj të punoj dhe ndihmoj. Kush ka dëshirë mund të vijë dhe të mësojë do ta bëj me shumë dashuri kalimin e këtij zanati.
